Değerli Okurlarım, spor olarak durumumuz hiç de iç açıcı değil. Düşmanlığın kol gezdiği yerlerde, iyi şeylerden söz edilebilir mi? Negatif düşüncelerle, yangın yerine döndürülen spor arenalarından, boşa kürek çekilerek, başarı adına aldatmacaların kol gezdiği ortamlardan, maalesef insanlar, sporseverler kaçıyor. Çünkü onlar biliyor ki, ölenin kesesine kalıyor. Kim vurdu’ya gidiyor. Yani, gerçek ömrünü yaşayamıyor. Bu ömrü insanlar kısaltıyor. Bunun adına da spor diyorlar…
Yine, bir zamanlar diyerek başlamak istiyorum. Ankara’da ikamet ederken, sık-sık İstanbul’a Galatasaray maçlarına giderdim. Yenermiş yenilirmiş şu anda söz konusu değil. Uzun yıllar önceki gördüklerimi anlatmaya çalışacağım. Takımların özel yerleri yoktu, bileni alan dilediği yere oturabilirdi. Nereye oturursanız oturun, bir sessizlik hâkimdi. Şöyle çevrenize baktığınızda, melon şapkalı, şık kıyafetli sporseverler de vardı. Yanınızdakine bile rahatsız edecek bir hareket yapmaktan imtina ediyordunuz.
O dönemde, hiçbir sporseverin üzerinde takımlarıyla ilgili bir belirti yoktu. Kaşkol, tişört, eldiven falan… Peki, sporseverler, yani taraftarlar birbirini nasıl tanıyordu? Gol yapıldığı zaman, gol olduğunda kim ayağa fırlıyorsa, rakip taraftar onlar. O zamanın tezgâhtarları da güzeldi. Bir taraf slogan atarken, onlardan başka kimse yokmuş gibi sanırdınız. Öyle değil tabi, öbür taraf dinlerdi ve anında slogan icat ederdi. Küfür yoktu, şey yapayım, mey yapayım katiyen yoktu.
Peki, günümüzde değişen nedir? Neler değişmedi ki… İki takım taraftarlarının yan yana oturmaları mümkün değil. Hele bir deneyin isterseniz. Kan gövdeyi götürür. Yani, tribünler ayrıldı, merdiven boşluklarına kolluk görevlilerinin oturmaları talimatı verildi. Sporseverler didik-didik aranmaya başlandı. Aranıyor n’oluyor sanki. Millet statlara döner bıçaklarıyla geliyor. Futbolla tanışmamış olanlar, savaş var sanır. Savaşa değil, futbol maçına gidiyorlar. Ne kadar komik değil mi?
Ülke olarak çevremiz düşmanla dolduğu gibi, futbolda da herkes birbirine düşman oldu. Bu düşmanlığa prim verenler, körükleyenler, sizin de bildiğiniz gibi, belli kesimler. Basın, yöneticiler, holiganlar, rant peşinde olanlar. Muhtemel olaylardan kimin ne çıkarı olabilir anlamış değilim. Koltukların sökülmesi, tribünün tahrip edilmesi kimlere ne kazandırır anlamış değilim. Belki esnaf kazançlı çıkabilir. İnsanlar, aileler, analar, babalar tedirgin. Çünkü o spor sahalarına futbol izlemek için gidip de gelmemek de var. Çok yazık!
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
