Değerli okurlarım, Futbolun bütün terimleri, çok geniş içeriği olduğundan ve öyle kabul edildiğinden “KAVRAM” konumundadır. Bugünde, ölü topları konumu ile birlikte, biraz da şut atılması, isabetli paslaşmalar üzerinde duracağım.
Çevremizde, “Topların da ölüsü olur mu?” diyenler de var ama onlara cevap bile vermedim. Sizlere de onlardan söz etmeyeceğim. O aklı evveller çağın dışında yaşıyorlar. Onların var olması, spor adına çok büyük şanssızlık. Onları içimize sindirmekle beraber, sporu sevdirmeye ve sporun faziletlerini vurgulamaya çalışacağım.
Efendim, mademki ölü toplar için, “topun da ölüsü mü olur?” diyenler var, o zaman biz de, ölü topları ayrıntılı bir biçimde anlatmaya çalışalım da, bilende bilmeyenlerde okusun… Ölü toplar, duran toplardır ve hakem kararıyla yapılır ve top oyuna sokulur.
ÖLÜ TOPLAR ŞUNLARDIR: Kalecilerin topu oyuna sokmaları, Taç atışları, Köşe vuruşları, Ceza atışları (Frikik vuruşları), Penaltılar. Bu saydıklarımın içinde en yakın olanı penaltılardır şüphesiz. Daha sonra bu konuya ayrıntılı gireceğim ama şimdilik bir özelliğinden söz etmek istiyorum.
Penaltılar, rakip kaleye en yakın serbest vuruşlardır ve önünde kesinlikle baraj yapılmaz. Ölü topların her birinde, Amatör Takım, Profesyonel Takım fark etmez. Onlardan yararlanabilmek her takım için gereklidir, geçerlidir. Ancak ülkemizde oynana ve çıplak gözle izleme şansını yakaladığımız ya da ekranlarda izlediğimiz müsabakalarda, ölü topların hepsine gerektiği kadar önem verilmiyor, bir angarya, fuzuli bir iş olarak kabul ediliyor.
Oysa kalecilerin meşin yuvarlağı elle oyuna sokması; uzun taç atanların, topu rakip kalenin içine göndermeleri; topu iyi kullananların, rakip ağları dalgalandırmaları; Penaltıcıların, takımlarına puan kazandırmaları… Bunların hiç birisi külfet olarak kabul edilmemelidir. Bir frikik golüyle müsabakayı üç puanla kapatan takımlar çok. O nedenle, ölü toplardan azami ölçüde yararlanmak gerekmektedir.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
