Değerli okurlarım, ligler başladı dedim ya, gırtlağına kadar borç içinde olan kulüpler, durumu kurtarmak için gözlerini iyice kararttılar. Burada tek amaç bulunmaktadır. Şampiyon olup, ‘Kelle’yi kurtarmak! Dikkat ederseniz, kulüp batsa da, kümeden bile düşse, nedense onlara hiçbir şey olmuyor ve üstelik prestij kazanıyorlar. Onlar haklılar. Ayna ile bir dostlukları yok. Biraz dikkatli baksalar aynaya, neler görecekler neler. O arkası sırlı cam parçasının yalan söylemeyeceğini çok iyi bilirler.
Ligler başladı ya herkesin başının üzerinde bir giyotin var ve de soğuk-soğuk bakıyorlar. Bundan kurtulmak için tek çare başarılı olmak. Borç batağında kaybolmakla başarı yakalanamaz. Önce takım olacaksın, istikrarın da saçlarından yakalayacaksın. Başka türlü olmaz. Sivri beyanatlar vermekle, oyuncuları suçlamakla bir yerlere varılamaz. Başarısız olduğunda da istifa etmeyi bileceksin. Ülkemizde istifa adı altında bir müessese kurulmuş değil. Şahsen kurulacağını da hiç sanmıyorum. Adam giyotini tepesinde göre-göre yoluna yalanlarla devam ediyor.
Avrupa ile aramızda önemli farklardan birisi bu! Kültür ve eğitim seviyemiz yükseldikçe taşlar da yerine oturacaktır. Başka türlü olmaz. Birisi çıkıyor şu kadar yıllık aşkım diyor. Bunları söylemek belki kolay da, bir şeyi söylemek sanırım çok zor olmalı…
Bir kişiye sorsalar: Sen nesin? Müslüman’ım, Hıristiyan’ım, Ateist’im. Peki, daha sonra? Türk, İtalyan, Alman, İngiliz, Fransız! Daha başka nesin? Kasap, terzi, pazarlama, seyyar satıcı, gazeteci, doktor… Başka? Kasımpaşalıyım, Rizeliyim, Karagümrüklüyüm!
Önce ‘nesin?’ sorusuna doğru yanıt verilmediği için, dinler savaşı başlamadı mı? Bildiğiniz gibi bitmek de bilmiyor. Milletini söylese, milliyetçilik savaşı başladı, tarih boyu dinmedi. Şu takımdanım, bu takımdanım dese, insanların peşinden koştuğu futbol terör içinde yüzmüyor mu? Önce erkeğim dese, ev terörünü, önce kadınım dese, feminizmi yaşamımızın bir parçası olmadı mı?
Oysa tüm insanlar arasındaki farkı buharlaştırıp ortadan kaldıracak ortak bir kimlik var: ÖNCE İNSAN OLMAK… İnsanların savaşsız, kansız sulh içinde yaşamaları şimdilik ufuklarda bile gözükmüyor. Fakat bir gün barış sağlanırsa “Önce nesin? Sorusunun yanıtı şöyle olduğu içindir: “ÖNCE İNSANIM!”
Yeryüzüne barışı getirecek sihirli sözcük bu: “ÖNCE İNSAN!” Bu ifadeyi söylemek için, fazla bir şey olmaya gerek yok. Sadece biraz yüksek sesle haykırmak gerekiyor. “ÖNCE İNSANIM!” Savaşta bile bir yüce duygunun kilididir bu inanın. “ÖNCE İNSANIM!” Günümüz yöneticilerinde unutma duygusunun azlığından söz edecektim, artık yarın ki sayımızda anlatırım.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
