Değerli okurlarım, ülkemizde futbolun dışında profesyonelce yönetilen bir başka spor dalı olduğunu söyleyemiyoruz. Yokta söyleyemiyoruz. Futbolun dışında kalan tüm branşlarda bir hareketlilik var. Örneğin, basketbol, güreş, halter vs. gibi dallarda uğraş verenler bazı kazançlar elde ediyorlar ama sporcu haklarından gereği kadar yararlanamıyorlar. Amatör oluşları buna engel.
Yıllar önce, birçok okurlarımın arzuları doğrultusunda “Amatörlükten” ve “Profesyonellikten” söz etmiş ve bu şekilde iki konumda değerlendirildiğini anlatmaya çalışmıştım. Bizim zamanımızda diyerek söze başlayıp, kafanızı karıştırmak istemiyorum. Çünkü o dönemlerde futbolda amatördü. Belli başlı olarak ve hepinizin de bildiği gibi bir “İstanbul Ligi” vardı, hepsi o kadar.
Profesyonellikte, futbolcu da ilgili kulüp de yapılan sözleşmenin gereğini yerine getirmeli. Keyfi olarak sözleşme feshedilemez. Mazeretsiz antrenmanlara gelmeyen futbolcular varsa, öncelikle Teknik Direktör muhatap kabul edilir ve nedenleri sorulur. Şayet, takımın Teknik Direktörü “Bilgim Yoktur” derse, noter kanalıyla tutanak yaptırılır. Ayrıca yönetim o futbolcusunu uyarır ve affedebilir de…
Özlük hakları iki gün gecikmeli olarak hesabına yatan futbolcuların şikâyette bulunduğu bir gerçek. Bunu en fazla yabancı transferler yapıyorlar. Hani sık-sık spor ahlakından söz ediyorum ya. İşte burada spor ahlakı tamamen geçerli… Takımla da ilişkileri iyi değilse, fırsatı ganimet biliyorlar.
Bunların içinde delikanlı olanları yok mu? Tabi ki var. Güney Amerikalı (Kolombiyalı) bir kaleci vardı. İsmi MONDRAGON… Gözü pek, sağlam bir kaleciydi… Ekonomik dar boğaz nedeniyle iki aydır maaşını alamıyordu. Ancak başarılı kaleci bir tepki vermiyordu. O tepki vermiyordu ama bizim delikanlı basın bunu hiç affeder mi? Mondragon’a sorular yönetiyorlar ve hem de önemli bir maç arifesinde…
“-Ya Mondragon, iki aydır maaşını almadığını biliyoruz. Kulübün seni nasıl oynatıyor?”
Mondragon’un yanıtı çok ilginç…
“-Beni öpe-öpe oynatıyorlar..”
Bu Türkleşen bir Kolombiyalı, nadiren rastlanan bir kişi… Bu arada futbolu bıraktığını duyduk. Zaten zamanı da gelmişti. Allah selamet versin!
Özlük haklar konusunda futbolcunun ve kulübün anlaşabilmesi ve iyi ilişkiler içinde olmaları önemli güzellikler ortaya çıkarıyor. Diğer futbolculara da iyi bir örnek oluyor. Burada yöneticilere büyük işler düşüyor. Futbolcuyu hoş tutmak, onlara değer vermek ve bu yaklaşımları hissettirmek çok önemlidir. Futbolcu da bir insandır, onun da duyguları vardır. Futbolcuyu göndermek gibi bir niyet hâsıl olduysa, kırmadan, gücendirmeden, en az zararla yolları ayırmak en iyisi diye düşünenlerdenim.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
