Değerli okurlarım, futbolu sadece topu tekmelemek olarak kabul edecek olursak büyük yanılgıya düşeriz. Futbol, aşılması, çözülmesi zor labirentlerle doludur. Bunları söylerken, bu labirentleri, çıkmaz sokağa dönüştüren spor adamları, kulüp başkanları var ve halen de görevlerinin başındalar. Yetkili yetkisiz hiç kimse o kişilere bu konuda bir soru soramadı.
Ne demişlerdi… “Teşvik primi şike değildir, istediğim takıma teşvik primi veririm…” Başkalarından duysaydım inanmazdım. Adam gazetecilerin gözünün içine baka-baka bu çirkin sözleri sarf etti. İnanın daha sonra geri adım atmadı, buna gerek duymadı.
Herkes kendi takımına yani futbolcularına prim verebilir. Gerek vardır veya yoktur. Kimseyi ilgilendirmez. Buna rağmen vaat edilen ya da verilen teşvik priminin boyutu vardır diye düşünüyorum. TFF bunu daha iyi bilir. Kendi çocuğuna harçlık verirsen sorun yok. Sorun olmadığı gibi, kimsenin ruhu bile duymaz. En doğal bir hadisedir çünkü… Ancak, komşunun çocuğuna harçlık verdiğinde n’olur sizce? Babası gelip sormaz mı? Neden para veriyorsun? Muhtemelen konu boyut kazanabilir. Çok şeyler olabilir.
Şunu demeye çalışıyorum. Başka takım oyuncularının birine ya da hepsine, bir kaçına teşvik primi vermek, göndermek şikenin ta kendisidir. Bunun başka izahı olamaz. Yerel sporumuzla ve özellikle futbolumuzla ilgili yıllardan beri tek kalem oynatmadım. Şu aşamada da düşünüyorum ancak yayımlanan spor makalelerimde okurlarımı 40-50 yıl gerilere götürebildiğimden hem okur sayımız fazladır ve hem de onların teveccühü üzerimizdedir.
Halen, şehrimizin gençleri bize sitem ediyorlar. “Neden takımlarımız başarısız? Neden onlar hakkında yazmıyorsunuz…” Böylesine umursamaz olurlar, kayıtsız kalırlarsa yazamam. Çünkü mesleki kariyerimin yanı sıra, yerel basının en saygın yayın organının yazarıyım ve de köşe yazarıyım. Kendimin ve İskenderun Gazetemin prestijini düşünmek, onu ön planda tutmak asli görevimdir.
“Ahde Vefa” olgun ve tutarlı insanların işidir. Dostlarım hakkında konuşmak, imada bile bulunmak, istemem. Söz konusu bile olmaz. Her şeye rağmen o dostlarımdan bir davet beklemek en doğal hakkımdır diye düşünüyorum. Konuğumuz da olurlarsa mutlu oluruz. Eski dostlarla bir araya gelmek bizleri sevindirir. Muhtemelen önemli önerilerde bulunabiliriz. Sessiz kalışımız suçluluğumuzdan değildir. Yerel takımlarımız tümüne üstün başarılar dileriz.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
