Değerli okurlarım, çocuklarımız “EŞEKLER ya da ÇAKALLAR VADİSİ” izleyerek bol-bol insanların öldürülmelerine tanık oluyor. Bir süre sonra, o körpe yavruların, sanal da olsa o katilleri örnek alamayacaklarını kim temin edebilir. Burada, en büyük suç, televizyonların ve sözde yapımcılarınındır. Yetişmekte olan yavrularımıza ve onların eğitimine h,ç bir şekilde katkıda bulunmuyorlar.
Şöyle de söyleyebiliriz. Uzun yaz dönemlerinde, çocuklarımızın olumsuz ve yanlış yerler de olmaları, başıboş kalmaları müsebbipleri, biraz da yerel TV’lerdir. Bırakın öğretmeyi, eğitmeyi, şehir merkezinde bile zor izleniyor. Eğitim öğretim hak getire!
Bu sütunlarda bana gelen şikâyetleri değerlendirdiğimi hemen belirtmeliyim. Bize gelen şikâyetler doğrultusunda yerel TV’lerimizi ikinci kez uyarmış oluyorum. Uyarımın en önemli nedeni; “Televizyonculuk raconuna gölge düşürmesinler” diye! Biraz çalışanlar, biraz hareket etsinler, sağlıklarına kavuşsunlar, o işin hakkını versinler diye! Onların kameraları da var, o kameralar ne işe yarıyor, doğrusu merak ediyorum.
Sporla ilgili bazı gözlemlerde bulunmak üzere Ankara başta olmak üzere bazı bölgemizi dolaşır, dönüşte Mersin’i, Adana’yı ziyaret ederek yuvaya dönerim. Görerek dağarcığı doldurup, gerekli dokümanları sağladıktan sonra sizlere sunmak, benim en büyük zevkim. Gezerken tanıştığım dostlardan bazıları o yörenin işadamları, bazıları da ticaret erbabı ve sanayicilerdi. Gördüğüm kadarıyla hepsinin de ekonomileri fevkalade iyi. Bulunduğumuz kasabanın nüfusu 22.000 kişi. Bir sahil şehri ve dört tane çim sahaları bulunmaktadır. Birisi resmi maçlar içindi, diğerlerinde de yerel takımlar antrenman yapıyorlardı.
“-Bu sahalar için ödenekleri iyi koparmışsınız” dedim.
“-Ne ödeneği Öcal Bey, bizim öyle şeylerle işimiz olmaz. Kendimiz yaptırdık. Fazla bir şey de tutmadı. Zaten bu zeminde çocuklarımız top koşturacak…”dediler. Şehrin spor komplekslerini gezdirdiler. Hepsi de ışıklandırılmış ve geceleri maç yapmak isteyen gençlerin hizmetine amade. Elektrik ücretini de Belediye ödüyor.
Şimdi gel de yanma! Gel de dizine vura-vura ağlama! Şehrimizdeki Spor Komplekslerinin hepsi paralı, parası olmayanları içeri bile almıyorlar. Buralar Yerel Belediyenin gelir kaynağı durumunda. Paralı olmasına rağmen, ne ilk yardımı var ne de bir doktor. Ufak tefek rahatsızlıklarda bile, bir kliniğe ya da hastaneye gidinceye kadar çocuklarımız sakat kalır. Bu da kader olmalı.
Şehrimizin her konuda yüksek bir potansiyele sahip olduğunu her vesile ile söylüyorum ya… Vergi Rekortmenleri şehrimizde, Plaketli iş adamları yine şehrimizde, Demir-Çelik Tüccarları, İmalatçıları ve İhracatçıları yine bu güzelim şehrimizde ikamet ediyorlar. Onlarla gururlanıyoruz. Birde sporu sevseler!
O konuya da yarın gireceğim.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
