29 Ekim 1923’te kurulan Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin 91 yıllık tarihinde 11 cumhurbaşkanı göreve geldi. Şimdi sıra 12’incisinde.
Bugüne kadar TBMM tarafından seçilen cumhurbaşkanını, ilk kez vekillerin yerine “Asıl”lar, yeni halk tarafından seçecek. Üç adayın adı kesinleşti. “Gelin adayına on damat adayı talip çıkar, birine kısmet olur.”
“Çankaya” adlı kıza talip olan damat adayları, kendilerini kız tarafına beğendirmek için kolları sıvadılar. Yarış başladı. “Allah’ın emriyle, Peygamberin Kavliyle” hayırlı bir “Evlilik” için kız tarafı (Halk) damat seçiminde ince eleyip sık dokuyacak.
İlk karar “10 Ağustos”ta, bir tereddüt olması durumunda hangi damat adayının tercih edileceğine dair son karar “24 Ağustos”ta verilecek.
Malum, kız tarafı nazlı olur. Kızlarının mutlu bir hayat geçirmesini arzu ederler. Gözü arkada kalmayacak şekilde, “Damat” seçiminde titiz davranılması doğaldır.
“Sütten ağzı yanan, yoğurdu üfleyerek yer” misali, damat adayının “Huyu suyu” konusunda yapılacak araştırmalarda, boyu, kilosu, bakışları, göz rengi gibi fiziki görüntülerden ziyade bilgi, beceri, zekâ ve dürüstlüğe öncelik verilmesi önem kazanacak.
12’inci kez hedefi on ikiden on ikiye kim tutturacak? “Çankaya” hangi damat adayına kısmet olacak? Bekleyip görelim.
Yapışık İkizler: Cumhuriyet ve Demokrasi!
Cumhur, halk demektir. Cumhuriyet ise, halkın egemenliğini halk adına emaneten geçici bir süre için seçilmiş bir başkanın başında bulunduğu devlet yönetimidir. Demokratik sistemle devleti yönetmektir.
Cumhurbaşkanlığı makamı, siyaset üstüdür, özel bir yer değildir. Emanet edilen yüce bir makamdır. Emanet hassas bir kavramdır. Duygusallığa, keyfi hareketlere yer yoktur.
Cumhuriyet yönetimi, demokrasiye açılan yolun ilk giriş kapısı ise; temelini “Hukuk, adalet ve eşitlik” gibi kavramlar oluşturur.
Temeli sağlam bir cumhuriyette, ülkenin güven, istikrar, refah ve kalkınmasını arttıracak ilerlemeler kaydedilir. Çünkü cumhuriyetin hamurunda çağdaşlık uygarlık ölçütleri mevcuttur. Cumhuriyet ile demokrasi, birbirinden kopmayan, yapışık ikizlerdir. Birinin eksikliği toplumsal, siyasal ve ekonomik dengeleri bozar, ortalık toz duman olur.
Gerçek anlamdaki cumhuriyet yönetimini benimsemeyen, hazmedemeyen ve çekemeyenler, biçimsel ve kâğıt üzerine kurulu cumhuriyet yönetimini tercih etmeleri durumunda, “Cumhuriyet, ahlaki erdeme dayanan bir yönetimdir” söylemini hiçe saymak anlamına gelir.
