Büyük annelere “toruna bakma” konusu ile ilgili koşulların ayrıntıları açıklanınca, aylık bakım ücreti olan 425 lirayı hak etmenin, öyle sanıldığı gibi “çantada keklik” olmadığı anlaşıldı.
Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olmak, annenin en az 18 yaşında olması, annenin iş sözleşmesi ve sigortalı olarak bir işte fiilen çalışıyor olması, 425 liralık destek süresi boyunca işten ayrılmaması, en az 360 tam gün priminin Sosyal Güvenlik Kurumuna ödenmiş olması, büyük annenin bakacağı torunun aynı il sınırları içinde ikamet etmesi, bakılacak çocuğun 0-3 yaş dâhil aralığında olması…
Liste uzayıp gidiyor. Ortam her türlü suiistimale müsait olunca her ihtimale karşı önlemlerin arttırılması zorunluluğu doğuyor. Türkiye’de o kadar çok suiistimaller yapılıyor ki, sahte rapordan tutun sahte diplomalara kadar uzanan akla hayale sığmayan “çeşitleri bol” ilginç sahteciliklere karşılaşıyoruz.
Müjdeli haber önce büyük anneleri sevindirdi. Ancak koşullar sıralanıp bir-bir açıklanınca, sevinç, yerini burukluk ve hayal kırıklığına bıraktı. İlk etapta 10 pilot ilde “toruna bakma” uygulamasına geçildi. Başvuru sayısı 100 bini aştı. Kontenjan sayısı ise 6500.
Devletin kendini sahtekârlıklara karşı garantiye alması bakımından “toruna bakma” uygulamasının sıkı tutulduğu anlaşılıyor.
Madalyonun diğer yüzüne bakalım. Ülkemizde her yıl evlendirilen 13-14 yaşlarındaki “çocuk gelinlerin” sayısı bir hayli kabarık. Henüz 18 yaşına basmadan en az iki çocuk sahibi oluyor.
Bu çocuk yaştaki anneler, ileride henüz 30-35 yaşlarındayken torun sahibi olunca, “65 yaş” koşulu yerine getirilmeyeceğinden “toruna bakma” haklarından yararlanamayacak. Bu durumda ancak torununun çocuğuna bakabilecek. O zaman şunu diyebiliriz: “65 yaş koşulu, çok yaş!”
Gelelim ikinci ağır koşula… “Kadın evinde otursun, çoluk çocuğa baksın, çamaşır yıkasın, bulaşık yapsın, evi silsin süpürsün” şeklindeki “kadının dört duvar arasında eve kapatılması” zihniyeti, kadının çalışma hayatını engelleyeceğinden, “toruna bakma” koşullarının yerine getirilmesi hayaldir.
Büyük annelerin “65 yaş” koşulunun yumuşatılarak, “50 yaş” sınırına çekilmesi fırsat eşitliğinin gereğidir. Sonuç olarak, “Toruna bakma” karşılığında 425 lirayı kapmak, “Deveye hendek atlatmaktan daha zordur…”
