Düşünüyorum bazen çok derin yerlere doğru… Hakikaten “O” olmasaydı ne olurduk şimdi acaba? Kurtulamıyorum; bir türlü beni saran bu korkunç şeylerden. Din politikaya karıştırıldığında inanın çok ama çok korkuyorum.
Koskoca yenilmez denilen Osmanlı İmparatorluğu darmadağın olduğunda, padişah kendi canını kurtarma telaşıyla öz yurdundan kaçma derdindeydi. Büyük savaş kapımıza gelip dayandığında, Cihan imparatorluğu esmiyor kükremiyordu! Anlaşma devletlerinin asırlar boyu bekledikleri an gelmiş çatmıştı. Vatan topraklarımız kapanın elinde kalıyordu. Kimsenin ne sesi ne de gıkı çıkıyordu.
Esaret altında bırakılan ulusumuzun nefesi tükendiği anda Türk milleti kendi içenden çıkardığı yeni bir liderle yeniden tarih sahnesinde yer aldı. Güney illerimizi; İtalya, İngiltere ve Fransa… Ege’yi Yunanlılar… Boğazları ise anlaşma devletleri kolaçan etmişti. Koskoca Anadolu insanı ezim-ezim eziliyordu. Aydınlar, kararmış kazan gibi simsiyahtı.
Korkunç şekilde işkencelere maruz kalan fakirleşmiş halkımız, gelişmeler karşısında bağıramıyor, çağıramıyordu. Karalar bürünen analarımız bacılarımız, yok edilmek istenen erlerine ağıtlar yakıyordu. Ordu tamamen saf dışı bırakılmıştı. Cephane yok, silah yoktu.
Kurtuluşumuzun meşalesini yakacak “o lider” sonunda ufukta belirdi. 19 Mayıs 1919! Tıpkı bir güneş gibi bağrımıza doğan Mustafa Kemal Atatürk, Türk ulusunun imdadına yetişti. Kazma, kürek ve süngüleri kapan millet, düşmana öylesine bir saldırdı ki onları gelmemek üzere inlerine geri püskürtü!
Özgürlüğümüzü bize tattıran bu büyük önderimiz, bizlere ilerde oluşacak her tehlikelere karşı öğüt ve öneriler içeren ve kıymeti asla ölçülemeyecek derecede, tarihten dersler çıkartacağımız sözlü ve yazılı miraslar bıraktı. Onun önünde saygı ile eğilmek varken, Atatürk’ü unutturmaya çalışanları bugün nefret ve üzüntüyle izliyorum.
Gençliğe hitabesiyle ilgili söylediği sözler üzerinden, olumsuz yorumlar yapan her kimseyi lanetle kınıyorum. Bizler için unutulmayacak derecede önem taşıyan bu sözlerin, haşa bir Ayet gibi tasavvur edilmesi çok yanlış bir yaklaşım!
Dinimizi ve yüce kurtarıcımızı bu günlerde dillerine dolayarak, politika yapanlara hepten yazıklar olsun!.!. Büyük önderimiz ve beraberindekiler dün olmasaydı, bugün ne olurdu halleriniz hiç düşündünüz mü? Hangi Başbakan ve bakanlar bugün görevde olurdu? Siyasi partiler diye bir şey olur muydu? Özgür olur muyduk?
Ancak ve ancak ne olurduk biliyor musunuz?! Toplumsal işgal devletlerin birer köpeği olurduk! Özgürlüğü elinden alınmış bir milletin boynu bükük insanları olurduk! Bilmem hangi milletin kültürleriyle yaşam savaşı verirdik!
O biçimsiz sözlerle kamuoyu oluşturmak isteyen üst düzey yöneticiler; şunu hiç ama hiç unutmayın ve aklınızdan da sakın çıkarmayın! Bu millet özgürlüğü uğruna bu kutsal topraklar için canını feda etti. Gelmiş geçmiş Türk imparatorluklarında efsanevi çok liderler geldi geçti. Fakat parçalanan bir Türk milletini yeniden şaha kaldıran bir tane lider ortaya çıktı. MUSTAFA KEMAL ATATÜRK!!!…
Bu lideri sakın unutmayın unutturmayın! Onun her sözü, her işareti namussuz işgalcilere dur demektir. Her işareti özgürlüğümüzü anlatır. Tarihler yıkılsa da onun altın sözleri bizlere “Sonsuza Dek” yol göstermeye devam edecektir.
Beş gün devam eden “Türkler Kimdir” yazı dizimde dikkatinizi çeken en önemli hat neydi? Yüce kurtarıcımızın “MU” imparatorluğunun araştırılması ve bu kavimin kalıntılarının ise bizler olduğudur. Ruhu şad olsun.
