Atalarımızdan yadigâr kalan bazı atasözlerini, toplumun yozlaşmasına neden olan “rüşvet ve yolsuzluk”larla harmanlayarak, ibretlik derslerin çıkarılacağı nasihat niteliğindeki uyarlamaları, kamuoyuyla paylaşmak istedik.
*Acele işe şeytan, şaibeli ihalelere rüşvet karışır.
*Ateş olmayan yerden duman, yolsuzluk olmayan yerden rüşvet çıkmaz.
*Bana arkadaşını söyle, sana kim olduğunu; bana rüşvetçini söyle senin kim olduğunu söyleyeyim.
*Her başarılı erkeğin arkasında kadın, her başarılı (!) vurguncunun arkasında rüşvet vardır.
*Su uyur, rüşvetçi uyumaz.
*Ana gibi yar, rüşvet gibi diyar olmaz.
*Aslan yatağından; rüşvetçi ise lüks araba ve villalarından belli olur.
*Hayvanlar koklaşa-koklaşa, rüşvetçiler söyleşe-söyleşe anlaşır.
*Er ölür, adı kalır; dürüstlük ölür, meydan rüşvetçiye kalır.
*Namuslu insanın bir evi, rüşvetçinin bin evi olur.
*Güneş girmeyen eve doktor, helal girmeyen eve rüşvet girer.
*Damlaya-damlaya göl, çala-çala sel olur.
*Çok söz yalansız, çok mal haramsız olmaz.
*Her helal paranın arkasında alın teri, göz nuru; her servetin arkasında rüşvet ve yolsuzluk vardır.
*Büyük balık küçük balığı, büyük rüşvetçi küçük rüşvetçiyi yutar.
*Arı, bal yapacak çiçeği; rüşvetçi, para gelecek yolsuzluğu bilir.
*Arıyı duman, rüşvetçiyi para yola getirir.
*Armudun iyisini ayılar, yolsuzluğun iyisini rüşvetçiler yer.
*Aşure yemeye giden, kaşığını; yolsuzluk yapmaya giden rüşvet parasını cebinde taşır.
*At yiğidin, rüşvetçi yolsuzluğun yoldaşıdır.
*Bülbülü altın kafese koymuşlar “Ah vatanım!” demiş. Rüşvet ve yolsuzluğa bulaşanı altın kafese koymuşlar, “özgürlük ve onur benim neyime. Yerim çok rahat. Hayatımdan öylesine memnunum ki, etrafı altınla çevrili bir “vatan toprağı (!)”nda yaşama fırsatı her zaman ele geçmez” demiş.
Rüşvetçilere, şimdilik bu kadar “fırça” yeter sanırız.
Dahası da var…
