Anneler Günü (Özel)
Değerli okurlarım, annelerin bu “özel gününü” en iyi dileklerimle kutlar, büyük küçük demeden hepsinin ellerinden öper, en derin saygılarımı sunarım.
Uzun yıllar önce de, böylesine önemli ve de değerli günlerde bu sayfayı tanzim eder ve yayınlardım. Gazetemiz İskenderun Gazetesi’nde de her yıl ayrıntıya girerek ve kendi annemden da söz ederek sanat ve kültür sayfamı sizlere sunduğum hepinizin malumu…
Ancak, son yıllarda duygusallığım tavan yapmasa da biraz fazlalaştı. Büyüklerimiz “Sona yaklaştıkça makara hızlı döner” derler ya. Gerçekçi olmamız gerekirse yolumuz biraz kısaldı. Ne gam! Yüksek yerden emir geldiğinde, emanet ilk günkü gibi sapsağlam ve kimseye de borcum yok.
Efendim, sayfamızda resmini gördüğünüz muhterem, “cennet-i mekân kayınvalidemdir”. Bir defasını saymayacak olursak, yıllarca süren beraberliğimizde hiç ters düşmedik. Gerçek bir ana-oğul olduk. Arada bir dertleşir, sohbetlerimiz yoğunlaşır ve şahsen yeniden doğmuş gibi olurdum. Rahmetli rakı içmeme de karışmaz ve kadeh kaldırdığımda “Afiyet olsun oğluuum” derdi. Kızı da öyle söyleyebilse…
Valide Sultan Antakya’nın yerlisi ve GENCO’lar ailesine mensup. Eşraf bir ailenin fertlerinden biri… Kızını isteme aşamasında; Nevzat Öğretmen biraz havalı ya. “İstemem, kimseyi görmek istemiyorum” demiş. Rahmetli Valide Sultan, “Kızım, sen nasıl insan evladıysan, gelen de öyle. Hem de en yakın aile dostumuz öneriyor” demiş. Bu yaklaşım itibariyle asaletini de ortaya koyuyor rahmetli.
Ona hiç anne demedim, hep “VALİDE SULTAN” derdim. O kadar mutlu olurdu ki anlatmam mümkün değil. O ifadeye tepkili olsaydı, katiyen söylemezdim. Ona nasıl bir evlat olduğum konusunda kesin bir fikrim yok ama şunu söylersem rahmetliye duyduğum sevgi-saygı hakkında bir ipucu vermiş olabilirim.
İSSUME’de oturduğumu biliyorsunuz. Orayı yıllar önce aldığımda sadece yazları değerlendiriyorduk. Bir süre sonra tam yıl oturmaya karar verdik eşimle. Her tarafını yıktırıp yeniden inşa ettiriyorum, fakat kolonlar yüksek ve altı bomboş. Ustabaşına, burayı biraz daha derinleştirip bir daire yapmasını söyledim. Bundan kimsenin haberi yok. Bittikten sonra önce eşime ve daha sonra da VALİDE SULTAN’a sürpriz yaptım. Rahmetli dakikalarca konuşamadı ve daha sonra boynuma sarılarak “Sağ Ol Oğluuumm” dedi. Bu da bana yetti zaten.
En küçük çocuğa bir yaşındayken dul kalmış, çocuklarını eğitim, korumuş kollamış ve yaşama meydan okumuş, dimdik durmuş. Zorlukları yenme azmi en üst düzeydeydi. Çok güzel yemek yapardı, misafirlerini yemeksiz göndermezdi. Ekmeği yenen bir insandı, elinden çok ekmek yedim rahmetlinin. Eminim helal etmiştir. İki evladını toprağa verdi, acılar içinde yaşadı yıllarca.
Duydun mu Valide Sultan! Seni biraz çekiştirdim, sana ayan olmuştur eminim. Oraya geldiğimde kaldığımız yerden devam ederiz. Bu yazdıklarım yarım yamalak, daha konuşacak, dertleşecek çok şeylerimiz var. Bana da Emri Hak vasıl olduğunda, baştan başlarız ve de ayrıntılara da gireriz.
Tüm annelerle beraber “ANNELER GÜNÜ”nü kutlar, ellerinden öperim. Cenab-ı Allah, herkesten de, senden de rahmetini esirgemesin, Allah’ın Selamı Üzerinize Olsun!
Çalışma arkadaşlarımın da anneler gününü en iyi dileklerimle kutlarım.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
Gönül Köşemden
Valide Sultan
Alışmıştın Benim Sert Görünmeme
Her gün Senden Söz Ettiğim Olur
Tüm Dertleri Dert Ettim Gönlüme
Arada bir oraları özlediğim olur.
Sen orada mahşeri beklerken
Burada neler çektiğimi bir bilsen,
Torununun yanlış işlerinden, şirketinden
Ölümü bile düşündüğüm olur…
Ömür gibi gelir, bana geceler,
Çözemediğim bir sürü bilmeceler
Orayı düşünürken dost olur şişeler
Kızından gizlice içtiğim olur…
Unutmadık seni, özleriz her an,
Bizler de faniyiz, buna inan,
Aynada yüzüme baktığım zaman,
Kaç yıl daha yaşarım dediğim olur…
Korkarım, zamansız ölürüm diye,
Allah herkese hayırlı ölüm vere,
Maç çıkışı seni görmek ümidiyle,
Evinin camından baktığım olur…
Sana hep “VALİDE SULTAN” derdim,
Buna özellikle çok sevindirdin,
Başını önüne eğer ve gülerdin,
Her özel günde seni andığım olur…
Diyalogum fena sayılmaz kızlarınla,
Büyük kızın kendini fazla yıpratmasa
Konuşurken heyecandan uzak dursa,
Onu her defasında uyardığım olur…
Dünyaya getirdiğin dört oğlun vardı,
Sadece İbrahim ve Taylan kaldı,
Onlar da dost olduğuma inandı,
Oğullarınla kulağımı çınlattığım olur…
Anneler günü için, konum sensin,
Neden böyle düşündüm ki, bilemezsin,
Yazdıklarımı gönderemem, hissedersin,
Seni iyi günlerde düşündüğüm olur…
Antrenmanda çok feci düştüm zemine,
Allah kullarını acze düşürmeye,
Her yanım kırıldı sandım, döndüm deliye,
Sakatlara da saygı duyduğum olur…
Hiç kötü niyetli değilim, kesinlikle,
Nedense bunu anlatamadım birilerine,
Çoğumuz yolun sonuna gelmiş olsak bile,
Senin sohbetlerini hatırladığım olur…
Bu özel şiir ama duygu yüklü,
İnsanların yaşamdan geçmiyor gönlü,
Anlatmak istediğim şudur, sözün özü,
Her makalemde orayı düşündüğüm olur…
Oğlun Öcal
Günün Nabzı
Valide Sultan
Bu dünya iyi ki fani, ya ölümsüzlük olsaydı, bunu düşünmek bile istemiyorum. Hani derdin ya! “Gönül dostum olursa dertten kurtulursun” aynen böyle söylemiştin. Şimdi herkes yaşam savaşı veriyor, gönül dostu nerde? Sen, ekmeği yenen, sohbeti dinlene, zorluklara göğüs geren sağlam bir insandın. İşin gücün rast gelsin. Orada iyi bir yerde olduğundan eminim.
Günün Sözü
İyi Kayınvalide Ana Gibidir..!
Öcal’dan İnciler
Hiç Anne Demedim; O Valide Sultan’dır!
