Değerli okurlarım, başarılı ya da başarısız, vizyonlu ya da vizyonsuz bütün teknik direktörler rollerinin ağırlığı, sezon içinde değişiklik gösterse de çalıştırıcı takım gelişiminde merkezi role sahip ve liderlik ve liderlik stilleri strateji oluşturmaktadır. Futbol oynamak zor bir hadisedir ama takıma futbol oynatmak daha da zordur. Bir teknik direktör saçları siyahken bir takımla anlaşıyor. Bir sezon hadi bilemedin iki sezon sonra başında siyah kılları ara ki bulasın.
Müsabakalarda zaman-zaman hocaları yakın çekimde gösteriyor. Şu pozisyonlar hep ilgi odağım olmuştur. Takımı galibiyet golü yaptığında, Takımı gol yediğinde, Öğrencisi gol kaçırdığında, öğrencisi ceza alanında top kaptırdığında, yanlış pas yaptığında… Son dakikada beraberlik ya da galibiyet golü yapıldığında, Son dakikada beraberlik yada mağlubiyet golü yediğinde, 3-0 galipken bir gol daha atıldığında…
Evet, bu gibi hallerde o takımın teknik direktörünün yüzü türlü-türlü şekle girer. Hiç birisi aktör değildir ama aktörlerin beceremediğini onlar gayri ihtiyari yaparlar. En rahat yüz şekilleri üç puanı alacaklarına inandıklarında gerçekleşir. Öyle teknik direktörler vardır ki, bu özellikleri yazarken bile onlara saygı duyuyorum.
Sezon başı ve ilerleyen haftalarda, takımına belli bir form kazandırıp yön verdiğinde, geri çekilip yardımcısının sivrilmesine izin veren teknik direktörlerimiz de bulunmaktadır. Bir elin parmak sayısı kadar maalesef… Yeni transfer bir teknik direktörün, ayağının tozuyla altyapı maçlarını izlemesi yönetimle beraber herkese keyif verir. Özellikle, “Transfer istemiyorum, iyi bir alt yapımız var” demesi, onun değerini ikiye katlar. O hoca mutlaka başarılı olur.
Teknik direktörler, takımında ikinci sezonunu geçiriyorsa, bu onun için çok büyük avantajdır. En azından takımının eğrisini doğrusunu anlamış olacaktır. Oyuncularının kapasitesini, kalitesini bilir, uyum içinde olur. Bu nedenlerle, sezon başı uzun kamp dönemleri, futbolcuların lige hazırlanması, sakatlıkların son bulması yani eksikliklerin giderilmesi bakımından önem arz eder. Teknik direktörlerin en önemli görevlerinden biri de, sezon başında takımı adına bir hedef belirlemesi olmalıdır. Bazen sapmalar olsa da yine hedef tutturulmalıdır.
Uzun süren kamp dönemlerinde teknik direktörler oyuncularına güven vermelidir, bir baba ağabey gibi davranmalıdır. Öğrenciler arasında ayrım yapmamak, Onlara şefkat göstermek, Oyuncuları form da tutmak, Müsait ortam oluşturup gençlere şans vermek, Futbolcuları bir arada tutmakta faydalar vardır. Oyuncuların kamplarda uyum içinde olmaları maçları doğrudan etkiler.
Öyle teknik direktörler vardır ki; müsabaka esnasında meydana gelen küçük olaylarda, futbolcularından önce kendisi soyunma odasına kaçıyor. O hocaya oyuncuların güveni kalmayacağı gibi takımı da spor kamuoyunda antipatik olur. Ben öyle birini tanıyorum. Sorumluluk taşıyorsa, teknik direktörlük gerçekten zor zanaat! Sakatlıklar, cezalar üst üste geldiğinde, küllerinden doğmayı bilir. Bu tür hocaların çok olmasını diliyoruz. Hem de çok fazla!
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
