Vatana ihanet!… “Devletin gizli kalması gereken askeri, siyasi, teknik ve ekonomik bilgileri başka ülkelerle işbirliği yapmaya yönelik eylemleri kapsayan suç türüdür.”
Casusluk faaliyetleri; devlet sırlarını sızdırma, aktarma veya açıklama yoluyla gerçekleştirilmektedir. Vatana ihanet eylemi, maddi ve manevi çıkarlar karşılığında ülkesine “sadakatsizlik” gösteren yerli işbirlikçilerin marifetidir.
Vatana ihaneti, tüm suçların anası, en büyüğü ve en affedilmezi olarak tanımlamak gerekir. Çünkü devletin geleceği söz konusudur. Bütün ülkenin kaderiyle oynamak kolay affedilecek adi bir suç değildir.
Eskiden vatan hainliği denildiğinde sadece askeri alanlarda ve savaşlarda, “devlet sırlarını ifşa etmek, başka devletlere aktarmak” şeklinde yürütülen gizli faaliyetler olarak algılanırdı. Ancak günümüz dünyasının koşulları, vatana ihanetin kapsam alanını ve yöntemlerini de genişletmiştir.
Artık günümüzde askeri sırların dışında “ticari ve teknolojik sırlar” da bir ülkenin en önemli hayati meselelerinin başında gelmektedir. Halbuki yaşadığımız çağda “vatana ihanet” kapsamına alınması gereken o kadar çok değişik faaliyetler var ki sürekli onlarla karşı karşıyayız. Ama etrafımızda fırıldak gibi döndüklerinin farkına bile varmıyoruz. Üstelik bu tür faaliyetlere verilen cezalar, vatana ihanet suçunun yanında yetersiz ve “çerezlik” kalıyor.
Örneğin, “rüşvet, yolsuzluk, kalpazanlık, hayali ihracat, uyuşturucu, kaçak elektrik kullanımı, vergi kaçırma, akaryakıt ve elektronik alet kaçakçılığı, toplu ölümlere neden olan sahte içki imalatı, GDO’lu ürünlerin piyasaya sürülmesi, hazine arazilerinin gasp edilmesi, deniz, akarsu ve göllerin sanayi atıklarıyla kirletilmesi ve sayısız hileli gıdalar…”
Hırsızlık, dolandırıcılık vardır; zararını bir veya birkaç kişi çeker. Mağduriyetler bireysel vakalardır. Hırsızlık vardır; ülkenin maddi ve manevi varlıklarını, birikimlerini “hileli yollarla” iç eder ve devletin içini boşaltır. Bu olay toplumsaldır, bütün ülkeyi baştanbaşa ilgilendirir.
İnsan sağlığından can güvenliğine, ekonomiden sosyal vakalara kadar ülkenin ortak çıkarlarına ters düşen ve sinsice uygulanan bu tür faaliyetlerle topyekûn bir ulusun geleceği çalınmaktadır.
Sahte içki içerek ölen onlarca hatta yüzlerce insan… Teröristlerin katlettikleri masum insanlar… Her iki olayın ortak noktası, biri sinsice, diğeri vahşice gerçekleştirilen toplu cinayetlerdir. Aslında birbirlerinden farkları yoktur.
Her türlü kaçakçılık, rüşvet ve yolsuzluklar, uyuşturucu ve çevre katliamları gibi suçlar, öyle kolay yutulur cinsten adi suç faaliyetlerinden değildir. Devletin bekası söz konusudur. Suç ve ceza sisteminde yeni düzenlemelere ihtiyaç vardır.
Devletin birliğini, dirliğini ulusal çıkarlarını ve ülke bütünlüğünü tehdit eden, sarsan, zedeleyen ve çökerten bu tür faaliyetlerin de “vatan hainliği” ile aynı kefeye konulması gerekmez mi?
