-En fazla boşa giden günlerden biri; hiç gülmediğimiz günlerden biridir.
Günaydın sevgili okuyucularım, nasılsınız bu sabah? Çoktan beri çok az güler olduk. Hatta gülmeyi unuttuk gibi bir şey. Oysa gülmek çok güzel ve sağlıklı bir şey öyle ki… Vücudun doğal mutluluk hapı olan endorfin hormonu salgılanmasını sağlıyor. Sinirleri gevşetiyor. Sindirim sistemini çalıştırıyor. Vücudun üst kısmındaki tüm kasların, sinirlerin ve organların egzersiz yapmasını ve bağışıklık sistemini güçlendiriyor. Başarıyı olumlu yönde etkiler. Çevreye ve kendine güven artırıyor.
Gülen insan kolay iletişim kurar. Öfke, gerginlik ve korku gibi duygular bizden uzaklaşabilir. İçten gelen bir kahkahanın, bir kilo pirzolaya eş değer olduğunu bilmeyen yoktur. Yani hem bedenen hem ruhen vücudun gıdası… Gülmek çok güzel ama yalnızca gülümsemek yetebiliyorken bazı yerlerde öyle, geniş-geniş, dünyada her şey çok güzelmiş gibi gülenler var ki; işte onlar da bendenizi rahatsız ediyor. Göstermelik geliyor bana gülüşleri. Kameralara öyle poz vermeleri falan… Bendeniz gülen insanlardanım hatta kahkaha atan ama, içimden gelmiyorsa, göstermelik bile olsa gülemem. Ancak gülmenin gelip de beni bulmasını beklemem. Çünkü onu beklersek… İçinde bulunduğumuz, sözün bittiği yerde. Ölüp gideriz gülmeden! İnanıyorum ki etrafımıza, olumlu bakarsak her yerde gülecek bir şey buluruz. Aynen olumsuzlukları yakalayabileceğimiz hızda ve yerde.
Yalnızca kendi batağımızdan çıkabilelim. Öfke, gerginlik, bendeniz için karanlık bir bataklıktır. İnsan kendi öfkesi ile iter kendini en derin karanlığa buna inanırım. Bu yüzden gülecek bir şeyi yakaladığım da hemen belinden sarılırım ona. Yani şimdilerde Duru bebek, ne kadar yoğun olursam olayım. Her şeyi olduğu yerde bırakıp onu sevmeye gidiyorum. Yani ruhumun ve bedenimin gıdası o. En içten gülüşüm… Ona güldüğümde yüzümü aydınlatıyor. Hatta düşündüğümde hatta şu anda yazımı yazarken…
Ve bir sürü gülmek için kaynağım var. Herkes kendi kaynağını oluşturabilir diye düşünüyorum. Örneğin tv’deki güldür güldür şov bendenizi çok güldürüyor. Berke yine çok güldürüyor. Fıkra kitapları var. Kendiside uydurabiliyor ve sürekli onunlayken gülebiliyorum bazen gerçekten gülmek istemediğim oluyor. Yani bir ülkede bir günlük yas ilan edilmesine çok içerlemiştim örneğin gülmek bana çok fazla gelecekti kendimi kötü algılıyorum ancak Berke aradı bir tek sözcükle dünyamı değiştirdi.
Geçenlerde yine çok sinirliydim, kızgındım kendime acıyordum, karanlıklar içinde zincire vurulmuş gibi algılıyordum kendimi. Arkadaşım hadi konsere gidiyoruz dedi. Caz konseri. Önce yok mok dedim, canım sıkkın falan filan ancak o ısrar edince hadi dedik. Ve orada arkadaşlarım, dostlarım, okuyucularım vardı, onların arkadaşları falan… Her birine bir selam vererek bile olsa konserden önce ruhumu uyandırdım. Konserden sonrasında ise ışıl ışıldım. Arkadaşıma ısrar ettiği için teşekkür ettim. O kendi halime bıraksaydı, yumuşak karanlığımda gömülü kalacaktım. Sarındığım zincirleri şıkırdatarak. Demek gülmeyi beklememek lazımmış. Viktor Hugo’nun dediği gibi; “Gülmek için mutlu olmayı beklemeyin” der. Belki gülmeden ölürsünüz. “Güzel bir gülüş, karanlık bir eve giren güneş ışığına benzer” der ki Tolstoy işte Berke. Ve Duru bebek, evdeki güneş ışıklarım bu günlerde…
Ve sevgili okuyucularım gülmek için gülünecek şeylere bakın sayfamızdaki ve her yerdeki fıkraları okuyun örneğin. Gülmek aslında ayrıcalıktır diye düşünüyorum. Düşünebilen, sorgulayabilen ve araştırabilenler daha rahat gülümser ve güler. Bilmek insanı mutlu eder mutlulukta içten vurmuş kandil gibi aydınlatır insanı. Valla karabatak gibi gömülsem de hüznüme ve ketumluğuma çok zaman. Yine de en güzel arkadaşım gülmek olmuştur her zaman. Ve hep ne kadar hüzün o kadar gülmek olmuştur yaşamımda.
Ve sevgili okuyucularım şimdilik sağlık ve sevgiyle kalalım gülümseyerek belki birisi gülümsemenize aşık olabilir. Her zaman ayrım gayrımsız el ele. Yase
Not: Bu yazı bir an bile yüzümden düşmeyen geniş bir gülümseme ile yazıldı.
Günün Şiiri
Ankara
Niçin sevilir bir kent
Ekmeği suyu insanı için mi
Yoksa uğultusundaki
o sürekli derinlere kaçan
eskil renkten mi
Yoksa gizlediği için mi
suçlarımızı
gökyüzünden kırlardan
Niçin sevilir bir kent
Bilmem ki.
Ama artık zamanı geldi
İtiraf etmeliyim
Seviyorum bu kenti ben de
Bir kadını sever gibi.
İçim içimi yiyor kimi zaman
Kızıyorum gördükçe hafifliklerini
Ama çıkıp baktığımda tepelerinde aşağılara
İnip yitirdiğimde kendimi
o buğulu sokaklarında
Anlıyorum onsuz edemeyeceğimi
Niçin sevilir bir kadın
Bilmem ki.
Ankara
Ey aziz kentim benim
Bana kimliğimi kişiliğimi verdin
Zor günlerde sen emzirdin
yetim şiirlerimi
Ey güzeller güzeli
Mustafa Kemal’in gelini.
Göğe atılırken taş kesilmiş
Çift başlı bir Hitit kartalı gibi
Bakarken Anadolu’ya
Asıldım ayaklarına
Boynumda Midas’ın armağanı
Gümüş bir gemi çapasıyla
Dolaşıp duruyorum
Ay ağılı dolamlı
Düş çanağında.
A.Kadir PAKSOY
Günün Fıkrası
Yaşını Toplayan Temel
Misafirlerden biri küçük Temel’e sordu: “-Uşağum kaç yaşında oldun pakayim?”
“-On beş yaşina girdum.”
Misafir şaşırdı gözlerini açarak: “-Ula ne çabuk büyüdün sen. Daha geçen yıl yedi yaşinda değil midun?”
“Evet geçen yıl yedi yaşinaydum. Ha bu yilda sekiz. Topla pakayim yedi ile sekizi. On beş etmeyi mi?”
Ayı Tam Üç Kez
Ava çıkmış adam, başına gelenleri anlatıyormuş; “-Ormanda ilerlerken, karşıma kocaman bir ayı çıkmaz mı? Çifteyi doğrultacak vakit yok! Silahı bir kenara attığım gibi başladım kaçmaya. Fakat ayı peşimde! Benden hızlı koşuyor. Bir ara ayının sıcacık nefesini ensemde hissettim. O kadar yaklaşmıştı. Derken ayının ayağı kaydı, yere düştü. Fırsat bu fırsat, tabana kuvvet arayı açtım. Ama ayı toparlandı, kalktı, bana yetişti. Yine nefesi ensemde… Pençesini uzatsa omzumdan yakalayacak. Allah’tan tam o sırada yine ayının ayağı kaydı, yere düştü. Talih bana gülüyor! Hızımı arttırabildiğim kadar arttırdım, yeniden arayı beş yüz metre kadar açtım. Allah sizi inandırsın arkadaşlar, ayı yine bana yetişti. Yine nefesi ensemde… Şansa bakın… Ayının tekrar ayağı kayıp yere düşmez mi? Serüveni dinleyenlerden biri dayanamamış: “-Sen de çok yürekliymişsin kardeşim! Hayvan bana üç defa nefesi enseme gelecek kadar sokulsa, çok ayıptır söylemesi, ben korkumdan altıma ederim.”
Avcı dönüp ters ters sözünü kesene bakmış: “Lafı karıştırma yahu! Ayı üç kez neyin üstüne bastı da ayağı kayıp yere düştü?”
Günün Sözü
En fazla boşa giden günlerden biri; hiç gülmediğimiz günlerden biridir. Gülmek için mutlu olmayı beklemeyin belki de gülmeden ölürsünüz.
Victor Hugo
Güzel bir gülüş, karanlık bir eve giren güneş ışığına benzer.
Tolstoy
İnsan mutluluktan gülmezmiş; güldüğü için mutlu olurmuş! İnsan dünyada o kadar ızdırap çeker ki, bütün canlı yaratıklar arasında yalnız o gülmeyi icat etmek zorunda kalmıştır.
Nietzsche
İnsanları aldatmak, güldürmekten çok daha kolaydır.
Moliere
Ümit korkusu bana hayret sermayesi oldu. Gülmek mi, ağlamak mı gerek bilmem.
Na
