Değerli okurlarım, dünkü sayımızı okuyanlar hemen hatırlayacaklardır. Yarım asır öncesinin, milli olmuş unutulmaz futbolcularının lise yıllarını anlatmaya çalışmıştım. Devam edeyim dilerseniz…
Futbol, çok eski yıllarda ve anlatmaya çalıştığım dönemde de bir hobiydi, genel olarak amatör ruhla oynanırdı. Maddi getirisinden öte, manevi tatmin ön plandaydı. Futbolcular arasındaki takımdaşlık ruhu, kulüp-taraftar bütünleşmesi bu temel üzerinde varlığını muhafaza ederdi.
Bugün ise; milyonlarca insana iş olanağı sağlayan, milyarlarca dolar cirosu olan bir sanayi dalı haline geldi, güçlü bir sektör oldu. Endüstriyel futbol kavramı hayatımıza girdiğinden beri, futbolcular, teknik adamlar çok para kazanan melek gruplarının başında gelmeye başladı. Kazandığı paraya orantılı olarak şöhretleri de katlandı, dolayısıyla sosyal sorumlulukları da…
Futbolcuların sosyal sorumluluklarına daha sonra gireceğim. Şimdi, kaldığımız yerden devam edelim. O yıllarda, okuldan kaçtığımız günlerde sığındığımız yer Alsancak Stadı oluyordu. İstanbul’un üç büyükleri hafta sonu maça çıkmadan önce, son antrenmanlarını Alsancak Stadı’nda yaparlardı.
Maça gidemesek bile, o şöhretli futbolcuları burada görebilme mutluluğuna erişirdik. Ayrıca, küçük kağıtlara aldığımız futbolcu imzaları, epeyce zaman gençlik heyecanlarımızın mayası olmuştur. Kimler yoktu ki o günler de… Baba Gündüz Kılıç, Turgay Şeren (esas ismi Türkay’dır) İsfandiyar Açıkgöz, Metin Oktay, Mikro Mustafa, Coşkun Özarı, Ali İhsan, Lefter, Kadri Aytaç, Suat Mamat, Nedim vs…
Göztepe Futbol Takımının rengi Sarı-Kırmızıydı ama Galatasaraylı oyuncuları ilk kez görmeme rağmen, hemen tanıdığımı hemen belirtmeliyim. Çağımızın en büyük görser şöleni olan futbolda, haksız yere inananlar genellikle “Futbolun Adaleti Yok” vecizesini siper alarak teselli olmaya özen gösterirler. Oysa soyut bir kavram olan futbolun, ne adaleti olabilir, ne de adaletsizliği. Kalecilerin kontrpiyede kaldığı pozisyonlarda, futbolun ne adaletsizliği olabilir ki?
Saha için de, dışında da Adaleti dağıtacak olan futbol dediğimiz oyunu ete kemiğe büründürecek insandır. İnsanlar adaletsiz olurlarsa, çarkın dişlileri birbirini kırar. Futbol “Yüce Divandır” ondan kurtulmak için adaletin üstüne çıkılmaz. Çünkü adalet herkese lazımdır!
Mutlu olun, Mutlu kalın… SAYGILARIMLA
