“Yalakalık, dalkavukluk, yağcılık, sırtını sıvazlama, şaklabanlık, pohpohlama, şakşakçılık…” Adını ne koyarsak koyalım aynı familyanın ürünü entrikalarla dolu davranış biçimleridir. Kaypaklık ve iki yüzlülük, yalakaların karakter yapısının temelini oluştururlar.
Bunlar bukalemun gibidir; bulundukları yer ve ortamın koşullarına göre renkten renge girerek gerçek yüzlerini gizlerler.
Yalakalığı “İtibar(!)” görmesine neden olan en önemli unsurların biri de “övülme düşkünlüğüdür.” Övülmekten haz duyanlar, “kibir ve kendini sevme” kişiliğine sahiptirler. Kendilerinden söz ettirmek için, ortam hazırlar, pohpohlanma sabırsızlığı gösterirler.
“Muhtaç oldukları kudretin damarlarındaki asil kibirlilikte (!) mevcut olduğunu sanırlar.” “Kendini sevme” bencilliğinden ötürü başkaları tarafından “ego”yu tatmin etme duygusu hâkimdir.
“Yalaka severler”, onları mutlu edecek, zevkten dört köşe olmalarını sağlayacak özenle seçilmiş yapmacık övgüleri duymaya bayılırlar.
İşte bu yüzden, hak etmedikleri övgülerle topluma karşı üstünlüklerini sezdirme yolunu soranlar, yalakalara şiddetle ihtiyaç duyarlar. Yalakalarda böyle kolay ele geçmez fırsatları kaçırmaz, havada kaparlar.
“Müşteri velinimetimdir…” misali, tatlı dil, güler yüz göstermeyi ihmal etmezler. Değersiz, içi boş süslü ve makyajlı gönül okşayıcı sözler… Sahte, aldatıcı ve yanlış yönlendirici hal ve hareketler…
“Baş eğme, eğilip bükülme, kafa sallama, ceketin önünü ilikleme, evet efendim, peki efendim, emredersiniz efendim, nasıl uygun görürseniz efendim, el pençe divan kurma…” gibi fiziksel gösteriler. Doğru veya yanlış ayırımı gözetmeden, anlamadan ve sorgulamadan sadece ve sadece “övgüye muhtaç” kimselerin onayladıklarına ayak uydurarak “nabza göre şerbet verme” ikramları…
Tek hedef Yalakalık pastasından, pay kapmak! Yamalı söz ve davranışlarla övülecek kişiyi göklere çıkarmak.
Her an hazır ve nazır, ışık hızıyla “yalakalık servisi” sunmak… Övme ve sevdasının cazibesine kapılmak… Bilgiçlik taslayarak göze girmek… Övgüyü allayıp pullayarak cilalamak… Yalakalığın fıtratında mevcut olan özelliklerinden sadece bir kaçıdır. Yalakalar, övdükleri ve kul köle oldukları kimselerden çıkarlarının sona erme noktasına geldiğini his ettikleri an, sıvışıp uzaklaşırlar ve başka av peşine yönelirler.
“Yalakalık mesleği”nin rağbet gördüğü ve sınırının aşıldığı bir dönemden geçiyoruz. Bir düşünürün “Dalkavuklar ve Yalakalar bir gün gelir kendilerini satın alanı satarlar” sözü, güncelliğini korumaya devam edecektir.
