Engellileri Anımsamak, İnsanlık Görevimizdir (1)

0
59

Değerli okurlarım, engelli denildiğinde; anadan doğma ya da herhangi bir şekilde sonradan olma insanları, yani vücudunun her hangi bir yanı işlevini yitirmiş ve düne kadar sakat olarak değerlendirilen insanlarımız aklımıza gelir. Oysa çevremizde kafasından engelli, düşünme yeteneği sıfır altı seyreden, beyin ağırlığı bir serçeden bile az olan o kadar çok insan (!) var ki, saymakla bitmez.

Bunlar yetmiyormuş gibi üstüne üstlük, bu beyin özürlüler, engellilerle, engelli sporcularla alay etmeye kalkarlar. O dostlarımıza tepeden bakıp, “Bunlar toplumun başına bela, insanları zor durumda bırakıyorlar” şeklinde ifadeler kullanmaktan da geri kalmıyorlar. Hiç düşünmüyorlar ki o kardeşlerimiz bilerek ve isteyerek mi engelli oldular. Sessiz sedasız bir köşede oturmak isterler mi?

Onların, biz engelsizlerin acımasına, biz engelsizlerin sadakasına hiçbir zaman ihtiyaçları olmadığı gibi, topluma yük olmamak için de çalışmak istiyorlar. Birçokları bu yaklaşımın farkında bile değiller, olamazlar da. Onların noksanlığı başka yerlerinde… Her yıl engelli kardeşlerimden (Sporcularda dahil) en azından birkaç söz ederim bu sütunlarda. Onların sorunlarını dile getiririm. Mesaj yerine ulaşır yada ulaşmaz bundan emin değilim ama İskenderun Gazetesi olarak görevimizi yaptığımızdan eminiz.

Geçenlerde engelli bir kardeşimiz telefonda teşekkür etmişti. Öyle duygulandım ki şuanda anlatabilmem mümkün değil. Telefondaki ses ne dedi biliyor musunuz? “-Öcal Bey, size çok teşekkür ederiz. Sizden başka bizlerle ilgilenen nedense yok. Faydasını da görüyoruz. Kuruluşumuz adına çok teşekkür ederiz…”

Efendim, bu sütunları dolsun da nasıl dolarsa dolsun diye uğraşmıyoruz ki. Toplumun her kesimine faydalı olmaya özen gösteriyoruz. Bizde yağcılık, riyakarlık, yalakalık yok. Gerçekler neyse onlar yazılır. Gerekirse kalemimizden kan damlatırız. Bu ifadeyi bir kez daha kullanmıştım. Ülkemize yaşayanların insanların %8-9’u maalesef engelli. Bu rakam bana göre hiç de küçümsenecek bir rakam değildir. Üzülmemek de elde değil.

Bütün canlılar acılar karşısında üzülür de, üzücü olaylar insanları daha çok etkilediğinden, başka bir ifadeyle acı çekenler insanlar olduğundan Allah tarafından gülebilme özelliği ihsan edilmiştir. Hiç hayvanların güldüğünü gördünüz mü? Maymunlar da gülüyor diyebilirsiniz ama onlar gülmüyor da, güldüklerini zannediyorlar. Demek oluyor ki Yüce Yaradan her şeyde olduğu gibi, gülme konusunda da bize torpil yapmış. Kendisine hamd-ü senalar olsun. Yine de bizlere gülmeyi unutturmasın!

Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA

CEVAPLA

Please enter your comment!
Please enter your name here