Günaydın sevgili okuyucularım nasılsınız bu sabah? Bu sabah, kötü anıların kötü efendisi dayandı gönlümün en ince teline. Ağırlığı altında inim, inim inlerken, Mahzunu Şerif yetişti imdadıma.
Mevla’m gör diye iki göz vermiş, / Bilmem ağlasam mı ağlamasam mı?
Dura dura bir sel oldum erenler / Bilmem çağlasam mı çağlamasam mı?
Sayıklar gibi döküldü sözler dilimden bir perde olur diye kötü anıların kötü kalpli hükümdarı ile aramda? Yaşlar dondu gözlerimde sonra bir yakarışa döndü acılar. Yase’yim dindir acımı ve hemen bir gönül alıcı yanıt geldi. “bazen acılardan al ilacını” diye.
Gönül bu, bir anda: karanlık anılarından bir sözcükle kurtulabilir. Ve bir anda umarsızlığa kapılabilir ve isyana düşebilir. Ki “bana ne” diyebilir, her şeye “bana ne ya bana ne?” Ve sonra yine bir anda doruğa doğru uzanabilir dünya mihnetinden uzaklara Aşık Daimi gibi…
Ben bülbül olmuşum dostun gülüne
Karganın konduğu daldan bana ne?
Aradım özümde buldum mevlayı
Mecnunun gezdiği çölden bana ne
Gönlüme yazılmış cananın adı
Canan imiş aşıkların muradı
Her şeyden üstündür sohbetin tadı
Arının yaptığı baldan bana ne
Uyulur mu ikrarsızın sözüne
Gidilir mi cehaletin izine
Varmak istiyorum aşk denizine
Mandanın yattığı gölden bana ne
Dertli Daimi’yim yardır sevdiğim
Gerçek aşıklara pirdir sevdiğim
İkilikte değil birdir sevdiğim
Ben beni bilirsem elden bana ne
Ve sevgili okuyucularım kötü anıların kötü hükümdarı, başınızda bilemeye devam ederse kılıcını, Mahzuni Şerif’e ve dertli Daimi’ye sığınmak kaçınılmaz olur. Yoksa o kara anıların hükümdarı bir tek sözcük istiyor dilimden düşsün o zaman uçuracak kellemi. Mahzuni ve Daimi ile ona karşı koymaya devam edeceğim düşmeyecek o söz dilimden. Bir inci, bir yakut, bir pırlanta olacak dura, dura. Ancak yinede kömür kadar kara bir yanıt yakıyor dilimi, dişlerimin arasından tıslayarak çıkmak için savaşıyor çünkü her şeye rağmen çok ama çok yanıyor yüreğim…
“Uyulur mu ikrarsızın sözüne, gidilir mi cehaletin izine” deseniz de, varmak isteseniz de aşk denizine. Gönül telinize hoyratça dokunan kara anıların kara hükümdarların kapkara elleri sizinde dilinizin altından tıslayarak çıkmak isteyen sözcükler olabilir ve onları salmak istemediğinizden, geriliyor ve isyan içinde olabiliyorsunuz. Ve bu, aşk denizine yapmak istediğiniz yolculuğu uzatabiliyor ya da erteletebiliyor. Ama yinede eninde sonunda yolunuz denize düşüyor ve içinizde biriktirdiğiniz her ne varsa dışarı çıkıyor tıslamadan bunun içinde sabra sığınmak gerekiyor. Ve sevgili okuyucularım dilerim karanlıklar çökmesin yüreklerinize aşk denizinde yüzelim hep birlikte her zaman sağlık ve sevgiyle. Yase
Cennet
Adam ve hayattaki tek arkadaşı olan köpeği bir kazada birlikte ölmüşlerdi… Gökyüzüne çıktıktan sonra bembeyaz bulutların arasında dolaşmaya başladılar… Adam çok susamıştı.. biraz su bulabilmek ümidiyle yürümeye devam ederken, birden kendilerini muhteşem bir manzaranın karşısında buldular.. rengarenk çiçeklerle süslü bir bahçe, altından yapılmış bir bahçe kapısı, ve onları karşılayan beyazlar içinde bir kadın.. Adam köpeğiyle birlikte kadına yaklaştı ve sordu: “Af edersiniz… Burası neresi?”
Kadın ona gülümsedi: “Burası Cennet, efendim”
Adam bunun üzerine sevinçle “Harika…!!!” dedi “Peki bana biraz su verebilir misiniz, gerçekten çok susadım”….
Kadın cevap verdi: “Tabi efendim, içeri girin… içerde dilediğiniz kadar su bulabilirsiniz..” Böylece adam köpeğine döndü, “Hadi oğlum içeri giriyoruz” diyerek kapıya yürüdü… ama kadın onu birden durdurdu: “Üzgünüm efendim, köpeğiniz sizinle gelemez… Hayvanları içeri almıyoruz…”
Bunun üzerine adam bir an durdu.. düşündü.. ve geri dönüp köpeğiyle birlikte geldikleri yolun tam ters yönünde yürümeye koyuldular…. bir süre geçtikten sonra kendilerini bu kez tozlu çamurlu bir yolda buldular, ve yolun sonunda karşılarına çiftlik girişini andıran bir kapıyla yırtık pırtık elbiseli bir dede çıktı… adam sordu: “Afedersiniz…. bana biraz su verebilir misiniz??”
Dede “İçeri gel” dedi.. “kapıdan girdikten sonra sağ tarafta bir çeşme var…” Adam sordu: “Peki arkadaşım da benimle gelip oradan içebilir mi?” Dede “Tabii…” dedi.. “Çeşmenin yanında köpeğinin de su içebileceği bir kâse bulacaksın…”
Bunun üzerine adam kapıdan girdi… biraz yürüdükten sonra sağ tarafta çeşmeyi buldu.. Adam çeşmeden köpek de oracıktaki kaseden doya doya içerek susuzluklarını giderdiler… Derken adam geri giderek girişte bekleyen dedeye sordu: “Su için çok teşekkür ederim… peki burası neresi..?” Dede “Burası cennet” dedi.. bunu duyan adam şaşırdı: “Ama nasıl olur..? Az önce burası gibi kırık dökük olmayan muhteşem bir yere gittik ve orasının da Cennet olduğunu söylediler…”
Dede “şu rengârenk çiçeklerle süslü altın kapılı yer mi?” dedi… “ama orası Cehennem…” Adam iyice şaşırmıştı: “Peki ama orası sizin adınızı kullanarak insanları kandırıyor diye hiç kızmıyor musunuz..??” Dede gülümsedi: “Kızmıyoruz… Çünkü onlar kendi çıkarı için en iyi arkadaşını yarı yolda bırakanları Cennet’ten uzak tutuyorlar…
Günün Şiiri
BEBEKLERİN ULUSU YOK
İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu
Bebeklerin ulusu yok
Başlarını tutuşları aynı
Bakarken gözlerinde aynı merak
Ağlarken aynı seslerin tonu
Bebekler çiçeği insanlığımızın
Güllerin en hası, en goncası
Sarışın bir ışık parçası kimi
Kimi kapkara üzüm tanesi
Babalar çıkarmayın onları akıldan
Analar koruyun bebeklerinizi
Susturun susturun söyletmeyin
Savaştan yıkımdan söz ederse biri
Bırakalım sevdayla büyüsünler
Serpilip gelişsinler fidan gibi
Senin benim hiç kimsenin değil
Bütün bir yeryüzünündür onlar
Bütün insanlığın gözbebeği
İlk kez yurdumdan uzakta yaşadım bu duyguyu
Bebeklerin ulusu yok
Bebekler, çiçeği insanlığımızın
Ve geleceğimizin biricik umudu…
Ataol BEHRAMOĞLU
NİCEDİR ÖZLEMİŞİM
Nicedir özlemişim
Bu rüzgarı
Hani Doğu’da eser
Bahar akşamları
Nicedir özlemişim
Bir elma ağacının
Dibine oturmayı
Nicedir özlemişim
Şoseleri,dağları
Nicedir özlemişim
Bir dosta sarılıp
Ağlamayı
Ataol BEHRAMOĞLU
Günün Fıkrası
Adamın biri lokantaya gitmiş, garsona: “Barmen bana bir soda ama içine limon koyma.” demiş. Garson bir süre sonra geri dönmüş ve: “Kusura bakmayın, limon kalmadı, portakal koymasak olur mu?” diye sormuş.
Günün Sözü
Varacağın yeri bilmiyorsan vardığın yerlerin hiçbir önemi yok. Altınları zamanla biriktirerek satın alabilirsiniz. Ancak zamanla biriktirdiğiniz altınları vererek geçen zamanı asla satın alamazsınız. Haksızlığa sapıp bütün insanlar seni takip edeceğine, adaletle hareket edip tek başına kal, daha iyi.
Gandi
