Değerli okurlarım, futbolu kendimize göre birçok şeylere benzetip onu susturtmaya çalışıyoruz ya, bütün çabalar boşuna, durdurabilmek, susturabilmek mümkün mü? Bu makalemde de, değişiklik olsun diye o cefakâr ve vefakâr sporu, nargilenin içilmesine ve merpuşuna benzetmeye çalıştım. Hiç olacak şey mi?
Stadyumlara, giderek plastik su şişelerinin bile alınmayacağını düşünecek olursak, nargile gibi ekabir içeceğinin tribünlerde boy göstermesi mümkün mü? Diyelim ki, futbol müsabakalarında nargile serbest. Herkes nargilesi ile maç izlemeyebilir denildi.
Bu sosyal yaklaşım çok büyük alkış aldı diyelim. Kimler nargilesiyle gelir, gelebilir dersiniz? Bana göre, hiç kimse! Sadece Ali Köse isminde bir arkadaşım var, kırk yıllık nargile tiryakisidir ve sayın Köse nevalesiyle, nargilesiyle, ateşiyle yerini aldı ve başladı nargilesini fokurdatmaya!
Daha maç başlamadı, bir sorun yok. Başladıktan sonra sorun başlıyor. Nargilenin fokurtusundan kimse rahatsız olmasa bile, Ali Köse futbol maçı mı izleyecek, nargilesinin ateşiyle mi ilgilenecek? Futbol temaşasını, nargile ile Ali Köse ile ilginç hale getirdik. Bunları yazmamın tek nedeni var. Attığım başlığın konuyu saptırmadığını ispatlamak! Başka hiçbir nedeni yok.
Ne nargile tiryakisiyim, ne de onu maça götürmeyi düşünüyorum. Ben gazeteci-yazarım ve de kafası kıyak bir çapulcuyum. Bazı yıpranmış kitaplardan, rengi solmuş ansiklopedilerden bilgilendiğimiz kadarıyla; uzun yıllar önce futbol oynamak daha kolaymış. Her şey bedava!
Çıplak ayakla mı oynarsın, ayağındaki postalla mı o yuvarlak gibi cismi tekmelersin, ceketini paltonu çıkarır mısın, çıkarmaz mısın? Üç kale direği hak getire! Ceketlerden kale direği olur, taşlardan da, iki adet sivri uçlu sopayla da bu iş hallolur.
Takımların kaçar kişi olduğu da pek önemli değil. Takımın en yaşlısı hakem olur. Yan hakemler mi? Güldürmeyin… Maç başlar ve bir zamanların inek işkembesi olan meşin yuvarlak, yıllar sonra, kırk yerinden yamalı iç lastik, değdiği yerden kan çıkaran kösele oluşumu bir yuvarlak cisim. O günleri doya-doya yaşadım ve anılarımla yaşıyorum.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA