Günaydın sevgili okuyucularım nasılsınız bu sabah? Kurban bayramınız kutlu olsun. Düşünüyorum da Allah Kurban Bayramında bir koç indirmemiş olsaydı ve Hz. İbrahim oğlunu kurban etseydi şimdi biz ne yapacaktık? Tüylerim diken, diken oluyor, sonucu düşününce. Ancak Allah bunu yapamayacağımızı biliyordu ve aslında o yalnızca bir deneme yapmıştı. Tevrat’ta anlatıldığı gibi… Tevrat’a göre, Melek, “Çocuğa dokunma” dedi, “Ona hiçbir şey yapma. Şimdi Tanrı’dan korktuğunu anladım, biricik oğlunu benden esirgemedin.” Aslında bir İslam dini terimi olan Kurban, Allah’a yaklaşmak ve Allah rızasına ermek niyetiyle kesilen, kurban edilen, hayvan demektir.
Kuran’ı Kerim’de anlatılan İbrahim peygamber ve oğlu İsmail ile ilgili kıssadan yola çıkarsak, kurban kavramı, çok daha genel bir adanmışlığı, Allah için bireyin her şeyini feda edebilecek olmasını, Allah’a teslimiyeti ve ona karşı şükür içinde olmayı ifade etmektedir. Ve bence Kuran’ı Kerim’de Hac Suresinde geçen şu ayet, kurbanın İslam inancındaki yerini tam olarak özetler: 37. Onların ne etleri ne de kanları Allah’a ulaşır; fakat O’na sadece sizin takvanız ulaşır. Sizi hidayete erdirdiğinden dolayı Allah’ı büyük tanıyasınız diye O, bu hayvanları böylece sizin istifadenize verdi. (Ey Muhammed!) Güzel davrananları müjdele!
Kurban bayramını idrak edeceğimiz şu günlerde aslında, keşke Allah’a teslimiyetin anlamını bilebilseydik diye düşünmekten kendimi alamıyorum. Gösterişten uzak, tamamen düşünce gibi, nefes gibi sadece Allah’la kul arasında geçen bir şey olsaydı kurban dağıtımı ve yardım etmek? Çocukluğumuzda böyleydi kimse kimsenin ne verdiğini bilmezdi. Dünyanın en güzel koçları gelirdi bahçemize, hepsinin de kırmızı kurdeleleri olurdu. Sevinçten zıplardık bir sürü çocuk. Ve bir sabah uyanırdık ki onlardan eser kalmamış; sanki hiç o bahçeye gelmemişler, bizi neşelendirmemişler gibi. Etrafta en ufak bir dağınıklık kurban kesildiğine dair hiçbir belirti olmazdı. Daha sonraları öğrendik ki sabahın erkeninden kurbanlar kesilir ve hepsi kimseler uyanmadan dağıtılırmış. Ancak mutfakta gelecek konuklar için kocaman tencereler ocağın üzerinde yerini almış olurdu. Çok iyi anımsıyorum o zamanlar eve gelen konuklara yemek verilirdi. Giren çıkan, kapının önünde kuyruk oluşturan arabalar, bisikletler herkes evimize bayramlaşmaya gelirdi. Biz çocuklarsa her zaman bahçemiz bellediğimiz sokağımızda yepyeni giysilerimiz ile kaldırıma oturur birbirimize öyküler anlatırdık. Ve bayram harçlığı ile alacağımız kitapların listesini yapardık… Bu arada sokaktan gelen geçenlerde bize gülümserdi. Bayramı bayram gibi yaşardık, kaygısız sevinçli.
Kaç yıl sürdü bu güzellik kim bilir? Her şey gibi güzelliklerin de bir sonu vardır kuşkusuz. Teker, teker aile fertleri toprağa dönmeye başlayınca, çocukluğumuzda yerini zamansız bir ağırlığa bıraktı. Ve öyle bir gün geldi baktık ki bayram günlerini anımsatan olmasa anımsamayacak kadar uzaklaşmışız dünyadan. O zaman dilimi ne kadar sürdü, ne zaman başa sarmaya başladı zaman hiç bilmiyorum. Ancak dünyaya yeni gelmeye başlayan canlar dönüşün habercisiydi ve yenilenmiş olarak yeniden yaşamaya başlayınca yine çoluk çocuğa karışınca bu kez bayramlardan aldığımız lezzette bir başka oldu; çocukluğumuzdaki kaygısızlığından çok uzak ve yepyeni duygular, artık biz annelerimizin, teyzelerimizin yerindeydik. Ve bizim yaşadığımız bayram güzelliklerini aynen onların yaptığı gibi çocuklarımıza yaşatmaya çalıştık. Ancak ne kadar başarılı olduk bilmiyorum? Biz sokakta büyüdük. Bu başlı başına bir ayrıcalık… Ama çocuklarımız ne yazık ki bu zevki hiçbir zaman bilemedi. Çünkü zaman o zaman değil artık ancak her şeyin zamanı ayrı ve zaman zamanında yaşanmalı. Zamanı yakalayabilmek önemli olan ve “biz bu çocuklardan şanslıydık” demeyeceğim. Çünkü o zaman öyleydi şimdi böyle. Ve yaşamımızın zenginliği içimizdeki defineyi gün be gün büyütmektedir.
Ve şimdi gördüğümüz kurbanlar, bizim insana ferahlık veren koçlarımızın yanından bile geçemez. Bir zaman geldi dışarıdan ithal edilen çirkin suratlı anguslar kurban edildi ve aralarında gebelik testi yapılmamış olsaydı bebeği ile kurban edilecek ineklerde. Ve şimdilerde nerdeyse aylardan beri tv’lerde kurban bağışı için çağrılar yapan kuruluşlar var. Ve derileri için anlaşan kuruluşlar. Ancak ne değişirse değişsin diyorum insanın bayram sevinci değişmesin.
& & & & &
Ve sevgili okuyucularım azıcık ansiklopedik bilgi yararlı olur diye düşünüyorum. Internet ansiklopedisi vikipediyadan alıntılarla… Geçtiğimiz günlerde paylaşmıştım uzun uzun, şimdi kısaca tekrar hatırlayalım bu arefe gününde… Ve Kurban Bayramımız Kutlu Olsun diyorum sağlık, sevgi, birlik ve beraberlik içinde… Yase
Kurban Bayramı
Müslümanlar tarafından Hicri Takvime göre Zilhicce ayının onuncu gününden itibaren dört gün boyunca kutlanan bir dini bayram. Zilhicce ayın onuncu, on birinci ve on ikinci günlerine ‘Eyyâm-ı nahr’ (Kesme günleri) ve bir önceki gün olan Zilhicce ayın dokuzuncu gününe Arife denir. Kurban Bayramı, aynı zamanda İslam âleminin her yıl Mekke’de hac farizasını ifa ettikleri vakittir.
Kurban Bayramı, nüfusunun çoğunluğu Müslüman olan birçok ülkede dinî bayram olmasının yanı sıra resmî tatil ilan edilir. Ramazan Bayramı ile beraber İslam dinindeki en önemli iki bayramdan biridir. Bayramda Bayram Namazı kılınır ve Bayram hutbesi okunur.
Arefe günü sabah namazından itibaren bayramın son ikindi namazı dahil her farz namazdan sonra teşrik tekbirleri okunur: Allah’ü Ekber Allâh’ü Ekber Lâ ilâhe İllâllahü Vallâhü Ekber, Allâhü Ekber ve Lillâhi`l-Hamd
Istılahta, yani bir İslam dini terimi olarak Kurban, Allah’a yaklaşmak ve Allah rızasına ermek niyetiyle kesilen, kurban edilen, hayvan demektir. Kur’an’da geçen İbrahim peygamber ve oğlu İsmail ile ilgili kıssadan yola çıkarak, kurban kavramı, çok daha genel bir adanmışlığı, Allah için bireyin her şeyini feda edebilecek olmasını, Allah’a teslimiyeti ve ona karşı şükür içinde olmayı ifade etmektedir. Kur’an ‘da Hac Suresinde geçen şu ayet, kurbanın islam inancındaki yerini özetler: “Onların etleri ve kanları asla Allah’a ulaşmaz. Allah’a ulaşacak olan ancak, sizin O’nun için yaptığınız, gösterişten uzak amel ve ibadettir.” (Hacc 22/36;37)
Tarihçe
İslami kaynaklara göre, İbrahim Peygamberin eşinin kısır olması nedeni ile bir çocuğu olmayınca (bazı rivayetlere göre 125 yıl ) Allah’a yalvarır, dua eder. Kendisinin ve eşinin yaşlı olduğu bir zamanda mucizevi bir şekilde oğlu olur. Çocuk biraz büyüdüğünde, İbrahim peygamber rüyasında onu kurban etmesi gerektiğini görür. Oğluna “Yavrum, ben rüyamda seni boğazladığımı gördüm. Düşün bakalım, ne dersin?” dedi. O da, “Babacığım, emrolunduğun şeyi yap. İnşallah beni sabredenlerden bulacaksın” der. Peygamberlerin rüyaları normal insanların rüyalarından farklı olduğundan bu bir emir olarak kabul edilmiş ve İbrahim peygamber oğlunu kurban etmeye götürmüştür. Ancak Allah’ın emriyle bıçak çocuğu kesmez. Bu esnada Cebrail kucağında bir koç ile gelir. Bu imtihan başarı ile geçildikten sonra tüm İbrahim’i dinlerde Zilhicce ayının 10. günü aynı şekilde kurban kesilerek kutlanan bayram olmuştur. İslam peygamberi, Hac gibi terk edilen İbrahim’ geleneği, tekrar hayata geçirilmiştir.
Kaynak: Vikipedi, özgür ansiklopedi
Günün Şiiri
Bayram Gününde
Gül açsın, diken solsun,
Yürekler sevgi dolsun,
Gönüller huzur bulsun,
Güzel bayram gününde.
Kullar nefsini yıksın,
Hak yolunda yarışsın,
Küsülüler barışsın,
Güzel bayram gününde.
Fatihalar okunsun,
Kabirde yatan gülsün,
Büyük eli öpülsün,
Güzel bayram gününde.
Gurbet elde olanlar,
Hasretlik çeken canlar,
Kavuşsun ayrılanlar,
Güzel bayram gününde.
Rabbim afet vermesin,
Canlar kederlenmesin,
Feryat, figan etmesin,
Güzel bayram gününde.
Sönsün Dünya’da ateş,
Dinsin gözlerdeki yaş,
Gülsün mazlum her kardeş,
Güzel bayram gününde.
Çevreye baksın toklar,
Yokluk, ciğer parçalar,
Şifa bulsun hastalar,
Güzel bayram gününde.
Engelli yol olsun düz,
Sevinsin garip, öksüz,
Devrilsin zalim, köksüz,
Güzel bayram gününde.
Seleddin AYDIN
Günün Fıkrası
İyi Seçim
İki mühendislik öğrencisi kampus içerisinde yürürken biri diğerine sorar, “Bu muhteşem bisikleti de nereden buldun?” Diğeri cevap verir, “Dün tek başıma dolaşırken bir yandan da okulu bitirince ne iş yapacağımı düşünüyordum. Birden bu bisikletin üzerinde nefis bir kız geldi ve yanımda durdu. Bisikleti çimenlerin üzerine bıraktı ve üzerindeki bütün giysileri çıkarttı. Sonra da bana “Hangisini istiyorsan al” dedi.” Diğer öğrenci arkadaşını doğrularcasına başını sallayarak, “İyi seçim yapmışsın, elbiseler belki sana uymayabilirdi”.
Günün Sözü
Onların etleri ve kanları asla Allah’a ulaşmaz. Allah’a ulaşacak olan ancak, sizin O’nun için yaptığınız, gösterişten uzak amel ve ibadettir. Hacc 22/36;37
