Değerli okurlarım, olimpiyatların ülkeler adına reklamına diyeceğim yok. Bunun dışında insana “Oh dedirtecek” bir yararı da yok. Olimpiyatlar nedeniyle daha doğrusu olimpiyatların düzenlendiği kentlerde, büyük yaşam alanları yerle bir edilerek, yapılan bir sürü spor tesisi, sonradan atıl hale geliyor, çürümeye terk ediliyor.
Öylesine bir insan gurubu oluşturuldu ki, onların dediklerine “Tamam” demezsin “Vatan Hainisin…” Oturup dertleşecek ya da tartışılacak bir ortam bizlerden çok uzakta olduğundan duygularımı belli etmedim. Karakterime ters düşmesine rağmen susmayı tercih ettim. Susma hakkımı kullanırken, benim gibi susma hakkını kullananların var olduğunu biliyordum ve bundan emindim. Ne kadar anlamsız değil mi? kendileriyle aynı fikirde olmayanları iç mihrak olarak damgalıyorlar.
Siyasi Terbiye, Siyasi Nezaket! Yerlerde sürünüyor ve herkes buna tanık oldu. Ama %50 olarak tanımlanan kesim hala “Kasımpaşalı Haklı” diyorlar. Ne zaman gerçeği görürler, vicdanlarının sesini duyarlar bilmiyorum. Namaz kılda ne yaparsan yap zihniyetinin kol gezdiği bir ülkede vicdanlı insanlar ne zaman seslerini yükseltecekler. Bir bilebilsem!
Oylama arifesinde, siyasiler o kadar nazik, ne kadar kibarlardı anlatamam. Ne zaman ki, oylamayı Tokyo kazandı, akabinde kına ortaya çıktı. Aniden, çarçabuk değişken olmamalıyız. Bülent Bey diyor ki; “keser döner sap döner, Vardar Ovası asabımı bozdu…” Duydunuz mu? Bizleri kimler yönetiyor…
Daha önce sevgiden saygından söz etmiştim. Atasına saygısı olmayan insanlardan ne şap olur, ne de şeker. Çünkü birileri ne hikmetse sekiz on yıldır kendisini sahibi sanıyor. Bu ülke hepimize aittir. Taviz vermeksizin, peşkeş çekmeksizin! Anlatmak istediğim, duyduklarımız, yıllardır yapılan yanlışlar, Türk halkına yapılan aleni hakaretler, itibar zafiyeti, dostlarımızı yitirmemiz, düşmanlarımızın bir iken bilmem kaç olması…
Bunları duya-duya gire göre alıştık bir noktada! Yani, artık üzülmüyoruz da, şaşırmıyoruz da! Sadece, Atalarımıza yapılan hakaretlere, şehitlerimizin akan kanlarına yazık oldu diyoruz. Hürriyet, Demokrasi, bunların hepsi kağıt üzerinde, yani lafta kaldı. Yazık oluyor, yazık!
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
