Değerli okurlarım, bildiğiniz üzere sık-sık da söz ediyorum, futbol bir spor olmakla beraber, uzun zamandan beri, bir spor dalı olmaktan çıkmış, kendi başına bir SEKTÖR konumuna gelmiştir. Alt ve Üst yapısıyla, milyarlarca Dolar kapasitesiyle, nefes alıp veren neredeyse tüm insanların taraftar oluşuyla…
Futbol aynı zamanda, insanların en yakın dostu, evlerimizin bir ferdi gibidir. Dost dedim ya zaman-zaman bu öneli dostumuzu zaafa uğratmakta hatta yitirme aşamasına gelmekteyiz.
& & & & &
Sözü buraya getirmişken, bir edebi paragraf düşmek istiyorum. ‘…Yüreğimizi tahriş edip, bizi alt üst eden, damağımızda çirkin bir acı bırakan, günümüzü zindan eden çok önemli bir hadisedir’ bir dostun ebediyete intikal edişi. Her ne kadar, karmaşık ve hassas insan ilişkileri spontane gelişen bir hadise gibi gözükse de, dostluk dediğimiz o kutsal kurum sevgi, dürüstlük ve ilgi isteyen duygusal bir emeğin ürünüdür.
Dost dediğimiz; ortak frekanslarda buluşup, ilişkinin altyapısını oluşturduğumuz, duygusal paylaşımlarda bulunduğumuz, latifeler yapıp, gülüp oynadığımız, onunla kendimizi mutlu hissettiğimiz, değer verdiğimiz ve en önemlisi güvendiğimiz kişilerdir. Onlar bizi için adam gibi adamlardır, öylesine gelip geçici ya da mevsimlik değil, kalıcı konuklardır. Yaşamımızda baş tacı ettiğimiz, onlardan çok şeyler öğrendiğimiz, bize insan olduğumuzu hatırlatan eğitimcilerimizdir dostlarımız…”
Efendim, bu paragraf oldukça uzundu ama mümkün olduğunca kırpmaya çalıştım. Başka bir makalede sansürsüz sunmaya çalışacağım.
& & & & &
İyi bir dostun yitirilmesi ile alt üst olduğumuzu, damağımızda çirkin bir acı bıraktığını söylerken, amacımız; futbolu dini yönden karalamak isteyenlerle, onu zaafa uğratmak isteyenlere gönderme yapmaktı! Oysa futbolun zarafeti ve duygusallığı hakkında birazcık bilgisi olanlar, onun mahremiyetine zarar vermemek için neler yapmazlar ki?!
Örneğin, futbol, uzaktakileri yakınlaştırır. Düşmanları bile dost kılar. Şöyle düşünebiliriz, kafa yapıları, düşünce tarzları oldukça farklı sporseverlerin bile, stadın her hangi bir yerinde bir araya geldiklerinde, hatta tamamen zıt kutuplarda dolaşsalar bile, mutlaka bir kavşakta karşılaşır ve bir tebessümü eksik etmezler birbirine.
Karşılaşılan o kavşak sıradan bir yer değildir. O kavşak ki; bir dost, bir canan-sevgili, bir tutku, bir amaç ve hedef içerir çoğu zaman. Sözünü ettiğim o insanlar için. Sarmaş dolaş olunan o sevdalarda, o beraberliklerde, o ortak duygularda esas birleştirici nokta, yürekleri kavuran ve hissedilen acıdır.
Mutlu olun, mutlu kalın… SAYGILARIMLA
